ΤΑ ΙΔΑΝΙΚΑ: ΜΙΑ ΑΤΥΠΗ ΕΞΟΥΣΙΑ

              Τα ιδανικά από τη φύση τους συμπυκνώνουν και αποτυπώνουν με ενάργεια τις ενδόμυχες επιθυμίες του ανθρώπου για μια πραγματικότητα με θετικό εκθέτη και που υπερβαίνει τους περιορισμούς της πεζής καθημερινότητας. Οι αγωνίες, οι οραματισμοί και οι θετικές σκέψεις για τη ζωή και τον κόσμο συμπυκνώνονται και μορφοποιούνται σε ιδεαλιστικά μορφώματα. Αισθητοποιούν δηλαδή την εξιδανικευμένη εικόνα των πολυποίκιλων αναζητήσεων και στοχασμών του ατόμου.

            Μέσα στα ιδανικά διοχετεύονται όλα εκείνα τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τον άνθρωπο ως μια πολυσύνθετη οντότητα (βιολογική, πνευματική, ψυχοσυναισθηματική, κοινωνική, ηθική). Συνδυάζουν το ρεαλισμό της καθημερινότητας με την επιθυμία για την τελειοποίησή της. Ο άνθρωπος στα ιδανικά βρίσκει το άλλο του εγώ, την άλλη μορφή ζωής που πασχίζει να κατακτήσει. Εμπνέεται και συγκινείται από αυτά.

             Ενώ τα ιδανικά είναι ανθρώπινα κατασκευάσματα, πολλές φορές υπηρετεί αυτά με στόχο την πραγμάτωσή τους. Αυτήν την επιρροή των ιδανικών πάνω στη συνείδηση των μαζών εκμεταλλεύονται όλοι εκείνοι που αποβλέπουν στον έλεγχο και στην ποδηγέτησή τους. χρησιμοποιούν δηλαδή τα ιδανικά ως εργαλείο εξουσίας επί του πλήθους που αρέσκεται να φαντασιώνεται έναν κόσμο ιδανικό. Μέσα από τα ιδανικά το πλήθος αναζητά μια ανώδυνη διαφυγή από τη σκληρή πραγματικότητα και γι’ αυτό «αποθεώνει» όλους εκείνους που του υπόσχονται έναν άλλο κόσμο.