ΙΔΕΟπολις

«Μέσα στον φόβο και στις υποψίες, / με ταραγμένο νου και τρομαγμένα μάτια, / λυώνουμε και σχεδιάζουμε το πώς να κάμουμε / για να αποφύγουμε τον βέβαιο / τον κίνδυνο που έτσι φρικτά μας απειλεί…». (Κ Π.. Καβάφης, «Τελειωμένα»).             Ο νέο-Οθωμανισμός της Τουρκίας του Ερντογάν δεν αποτελεί μόνο ένα μόνιμο εθνικό κίνδυνο για την Ελλάδα αλλά και πηγή φόβου για τους περισσότερους Έλληνες. Οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις ανέδειξαν εμφαντικά την ανησυχία των Ελλήνων πολιτών για ένα θερμό επεισόδιο με την γειτονική χώρα. Οι πηγές του φόβου             Αυτός ο φόβος , όπως και κάθε φόβος, πηγάζει είτε από την υπερεκτίμηση του κινδύνου είτε από την υποτίμηση των αντοχών και των δυνάμεών μας. Δύσκολα θα εντάξουμε τους Έλληνες στους φοβικούς λαούς και στα φοβικά άτομα που βιώνουν ένα δυσανάλογο φόβο σε σχέση πάντα με το ερέθισμα ή με τον υπαρκτό κίνδυνο που τους απειλεί.             Ο φόβος βαδίζει πάντα παράλληλα με την απειλή και αποτελεί δομικό στοιχείο της ανθ

«Το υψηλότερο αποτέλεσμα της εκπαίδευσης είναι η ανεκτικότητα» (Έλεν Κέλλερ).           «Δαρείος επί της εαυτού αρχής καλέσας Ελλήνων τους παρεόντας είρετο επί κόσω αν χρήματι βουλοίαιτο τους πατέρας αποθνήσκοντας κατασιτέεσθαι˙ οι δε επί ουδενί έφασαν έρδειν αν ταύτα. Δαρείος δε μετά ταύτα καλέσας Ινδών τους καλομένους Καλλατίας, οι τους γονέας κατεσθίουσι, είρετο, ……. Επί τίνι χρήματι δεξαίατ’ αν τελευτώντας τους πατέρας κατακαίειν πυρί˙ οι δε αμβώσαντες μέγα ευφημέειν μιν εκέλευον…» (Ηροδότου Ιστορία, Γ, 3, 38)           Ο Ηρόδοτος θέλοντας να καταδείξει την τάση των ανθρώπων να επιλέγουν ως θέση αυτό που γνωρίζουν περιγράφει την ιστορία μιας ομάδας Ελλήνων και Ινδών που βρίσκονταν στην αυλή του Δαρείου, βασιλιά των Περσών. Σύμφωνα με αυτήν την ιστορία οι Έλληνες αρνούνται την πρόταση του Δαρείου να φάνε τα νεκρά σώματα των πατεράδων τους. Το ίδιο αρνητικοί ήταν και οι Ινδοί (έτρωγαν τους νεκρούς τους) στην πρότα

«Το να κυβερνάς σημαίνει να διαμορφώνεις πεποιθήσεις»             Η ανθρωπότητα στις μέρες μας βιώνει μια σειρά από αντιφατικότητες . Μια από αυτές έχει ως πεδίο αναφοράς την ενημέρωση των πολιτών σε πλανητικό επίπεδο. Όσο πληθαίνουν οι κρουνοί πληροφόρησης τόσο πολλαπλασιάζονται και οι μέθοδοι, τα μέσα και οι κίνδυνοι παραπληροφόρησης και προπαγάνδας . Οι πολίτες μπροστά στον «πληροφοριακό Ιμπεριαλισμό» αδυνατούν να διακρίνουν το αληθινό από το κατασκευασμένο, το ουσιώδες από το επουσιώδες και το ατομικό από το συλλογικό. Οι περισσότεροι πρεσβεύουν ότι καθημερινά καθίστανται θύματα μιας ανελέητης προπαγάνδας που τείνει να αλλοιώσει την εικόνα της πραγματικότητας από αυτήν που ο καθένας χωριστά έχει διαμορφώσει. Ο Όργουελ για την προπαγάνδα             Το εύρος, τους μηχανισμούς – μέσα και τους στόχους της προπαγάνδας είχαν καταγράψει με γλαφυρό τρόπο τόσο ο Άλντους Χάξλεϊ από το 1930, στο βιβλίο του «Θαυμαστό