ΙΔΕΟπολις

               *Οδηγίες και υπομνήσεις προς πολιτικούς ναυτιλλομένους. “Μήτε νικών αμφάδην αγάλλεο, μήτε νικηθείς, εν οίκω καταπεσών οδύρεο” (Αρχίλοχος, Ούτε αν νικήσεις να χαίρεσαι πολύ, ούτε αν νικηθείς να κλαις και να οδύρεσαι κλεισμένος στο σπίτι σου)                 1. Τα μυθικά ποσοστά της ΝΔ και η ανορθόδοξη πτώση του ΣΥΡΙΖΑ σκόρπισαν απογοήτευση και θλίψη στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, στα στελέχη του και φυσικά στους οπαδούς του από τους οποίους   πλημμύρισε το διαδίκτυο με φράσεις του τύπου «Αυτή η Ελλάδα δεν θα αλλάξει ποτέ...Καληνύχτα Ελλάδα». Φαίνεται πως ο “Κεμάλ” των Ν. Γκάτσου και Μάνου Χατζιδάκη εμπνέει ακόμη και ιδιαίτερα η διαχρονική του διαπίστωση                      “Καληνύχτα, Κεμάλ, αυτός ο κόσμος δε θ’ αλλάξει ποτέ”.             2. Αν ισχύουν τα παραπάνω – έστω κι αν είναι προϊόν απογοήτευσης - τότε θα πρέπει να διερωτηθούμε στο κατά πόσο η ελληνική κοινωνία διακατέχεται από έναν διάχυτο “κοινωνικό και πολιτικό μιθριδατισμό” απέναντι σε φαινόμενα

        “Η μελαγχολία δεν είναι τόσο αποτέλεσμα απώλειας, όσο διάψευσης αυτού που αναμενόταν” (Αλέξιος Μάϊνας, «Το ξυράφι του Όκαμ»).         Και να που μία εκλογική ήττα ενός κόμματος, καθόλα απρόσμενη,   αναπάντεχη και πολιτικά δυσερμήνευτη, στάθηκε η αιτία να πλημμυρίσει το διαδίκτυο με αναφορές σε ποιητικούς στίχους ή και σε αποφθεγματικές ρήσεις φιλοσόφων και διαφόρων άλλων διανοουμένων. Ποιος είπε πως και οι ήττες δεν έχουν τα θετικά τους;                                        *Το κείμενο που ακολουθεί είναι ένα αναγκαίο απάνθισμα σοφών και διαχρονικών ρήσεων-θέσεων που γράφτηκαν, ειπώθηκαν ή θα έπρεπε να ακουστούν για τον πολιτικό εμπλουτισμό τόσο των τρόφιμων της εξουσίας όσο και των Ελλήνων Πολιτών πριν τις επαναληπτικές εκλογές της 25 ης Ιουνίου 2023.        Κι αυτό γιατί το εκλογικό αποτέλεσμα, ως προς τα ποσοστά που έλαβαν τα δύο πρώτα κόμματα, δικαιώνει   πανηγυρικά τη θέση πως:            “Οι νίκε