«Άμα δε τω ήρι…..»
![Εικόνα](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjB84qe_J5uZJKtqOXJeITgsgeTqYbNdYNy_5v10V1wqNuZrR0kYtRILun5NHpxcDTYzB786SjLiYjxHvA1N4-Vs0siDvxNoZatRnjH-nHZFcvEHUJqEGqQrc3VgMm92yQ55wC13oc0BP5r/w534-h264/greenwood_primavera_lg.jpg)
« Απ΄ τ΄ ανοιχτό παράθυρο, / η άνοιξη μου γνέφει και μου χαμογελά / και στέλνει στο περβάζι μου / με δυό μικρά πουλιά, / απόκοσμο κελάηδημα, ουράνια χαρά» (Από τη συλλογή ποιημάτων του Γ. Αλεξανδρή, ¨ Ανατολικά της – Ω¨) «Άμα δε τω ήρι αρχομένω….» . Να αναγνωριστεί ο τύπος «τω ήρι» . Αυστηρή εντολή του φιλολόγου και απορημένα μάτια των μαθητών. Μα πώς συμβαίνει αυτό; Η άνοιξη είναι γένους θηλυκού και όχι ουδετέρου. Κάποιο λάθος θα έγινε. Ο Όμηρος γράφει «έαρος πολυανθέος εν πετάλοισι» (στα πέταλα της πολυανθισμένης άνοιξης), ο Ιπποκράτης θεωρεί την άνοιξη ως την καλύτερη εποχή για την κυοφορία της γυναίκας «Ώρη δε εαρινή αρίστη κυήσιος» . Σήμερα έχουμε το επίθετο εαρινός με τα συνοδευτικά ουσιαστικά, όπως: εαρινή ώρα, εαρινή ισημερία, εαρινό τμήμα ή εαρινή επίθεση . Άνοιξη – Γέννηση – Ανάσταση Όλα θηλυκού γένους. Δεν μπορεί να είναι όλα σύμπτωση. Να! Και η αμυγδαλιά γένους θηλυκού είναι. Οι αρχαίοι Έλληνες λάτρευαν την Άνοιξη μέσα από γυναικεί