«Να πάρουμε τις ζωές μας πίσω»: Δικαίωμα ή Καθήκον;
![Εικόνα](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgM0oP3oRyfkl3Xk1Q-vbF18cDjuoDU4zFF3nFqXEpMG-JQVxN-bQ3RymWTtyzhgNCtnknPUSZbebe56B1mfpIsm3woeY-j1Pv0PsgX3fx451VRN6IeKe4jozbnXsu7HPEnTNXwMlqzfBX2/s320/20201230_183541.jpg)
«Το να ζεις μόνο δεν είναι αρκετό, είπε η πεταλούδα. Πρέπει να έχεις λιακάδα, ελευθερία κι ένα μικρό λουλούδι» (Φρανκ Ζάππα, Αμερικανός μουσικός) Από τα χείλη των επωνύμων αλλά και πολλών υποστηρικτών του εμβολίου για τον κορονοϊό ακούγεται μονότονα η αποφθεγματική φράση «Να πάρουμε τις ζωές μας πίσω» . Μια φράση που αποτυπώνει ανάγλυφα την αγωνία αλλά και την ανακούφιση όλων εκείνων που πιστεύουν πως η πανδημία προκάλεσε τέτοιες αλλαγές και δημιούργησε τέτοιες συνθήκες που η ανθρώπινη ζωή δεν θεωρείται κάτι δικό μας και δεδομένο. Συμπληρωματικά προς την παραπάνω φράση προστίθεται και το κυβερνητικό σχέδιο «Επιχείρηση Ελευθερία» . Και τα δύο μαζί συνθέτουν το σκηνικό μιας υπόρρητης επιθυμίας αλλά και απαίτησης να ζήσουμε σε καθεστώς κανονικότητας . Το «σχέδιο – επιχείρηση Ελευθερία» φανερά παραπέμπει σε μία αυτονόητη όσο και αναγκαία σύνδεση της Ζωής με την Ελευθερία . Οι συνειρμοί ενεργοποιούνται εύκολα και ο αποδέκτης και των δύο αυτών φράσεων διάκειται ευνοϊκά στ