ΙΔΕΟπολις

Πιστέψτε εκείνους που ψάχνουν την αλήθεια και αμφισβητήστε εκείνους που τη βρήκαν.  —  Αντρέ Ζιντ         Η αναζήτηση, η αποκάλυψη και αποδοχή της αλήθειας συνιστούν προϊόν όχι μόνον μιας επίπονης προσπάθειας, αλλά και μιας συνειδητής εσωτερικής απόφασης να προσαρμόζεσαι σε ό,τι αποδεικνύεται και όχι σε ό,τι κολακεύει τις αναπόδεικτες βεβαιότητές σου. Να επιλέγεις το μονοπάτι του αναστοχασμού όταν ένα επιχείρημα ή μία άλλη λογική ερμηνεία πείθει περισσότερο ή φωτίζει μία άγνωστη πτυχή της πραγματικότητας.      Χρήσιμο εργαλείο σε όλα τα παραπάνω και ευχάριστο «συνοδοιπόρος» ο δοκιμιακός λόγος . Κι αυτό γιατί το συγκεκριμένο γραμματειακό είδος δεν στοχεύει αποκλειστικά στην πειθώ , αλλά και στην πρόκληση θετικών συναισθημάτων κατά την ανάγνωσή του. Κινείται δηλαδή στο μεταίχμιο Επιστήμης και Λογοτεχνίας.        Η συνθετότητα της ανθρώπινης ύπαρξης, τα αναπάντητα ερωτήματα για το νόημα της ζωής και η πολυπλοκότητα της σύγχρονης παγκοσμιοποιημένης κοινωνίας — με πολλά στοιχεία «αταξ

«Δεν θα μπορέσω να πω λόγια αισιόδοξα ούτε να διατυπώσω σκέψεις και προτάσεις θετικές. Και αυτό γιατί διακατέχομαι από βαθιά απαισιοδοξία για το μέλλον. Έπαψα πια να πιστεύω» .(Μίκης Θεοδωράκης) Πόσο περισσότερο προφητικός θα μπορούσε να είναι ο Μίκης Θεοδωράκης , αφού τα παραπάνω απαισιόδοξα λόγια για το μέλλον δικαιώθηκαν απόλυτα στις μέρες μας; Έβλεπε ο μεγάλος μας μουσικοσυνθέτης τόσο μακριά ή λόγω της βαθιάς μελέτης είχε αποκρυσταλλώσει μία σταθερή άποψη για την φύση του ανθρώπου ως δημιουργού του πολιτισμού και της ιστορίας; Οι παραπάνω σκέψεις αποτελούν το εισαγωγικό τμήμα μιας εμπνευσμένης ομιλίας του στους Δελφούς το 2006 με θέμα – τίτλο «Η αγριότητα του πολιτισμού» . Η σύγχρονη παγκόσμια πραγματικότητα θα σκόρπιζε μεγάλη απογοήτευση στον Μίκη Θεοδωράκη ανεξάρτητα από την δικαίωσή του σε όσα κατέθεσε ως σκέψεις στους Δελφούς το 2006. Κι αυτό γιατί τόσο ο Ουκρανικός πόλεμος όσο και οι «παράπλευρες συνέπειές» του (ενεργειακή κρίση, αλόγιστη βία, απουσία μέτρου

«Όσοι δε βουλήσονται των τε γενομένων το σαφές σκοπείν και των μελλόντων ποτέ αύθις κατά το ανθρώπινον τοιούτων και παραπλησίων έσεσθαι, ωφέλιμα κρίνειν αυτά αρκούντως έξει. Κτήμα τε ες αιεί μάλλον ή αγώνισμα ες το παραχρήμα ακούειν ξύγκειται». (Θουκυδίδης, Α, 22, 4) Ο Ουκρανικός πόλεμος – κι από ό,τι φαίνεται κάθε πόλεμος – υποχρεωτικά   επαναφέρει στην επικαιρότητα τις προφητικές και διαχρονικές επισημάνσεις του Θουκυδίδη . Κι αυτό γιατί το έργο του αποτελεί παντοτινό κληροδότημα ( ες αιεί ) σε όσους θέλουν να γνωρίσουν και να ερμηνεύσουν με ακρίβεια και εγκυρότητα ( σαφές σκοπείν ) τα γεγονότα του παρόντος αλλά και του μέλλοντος ( γενομένων/μελλόντων ). Για τον Έλληνα ιστορικό ο κινητήριος μοχλός όλων των γεγονότων είναι η ανθρώπινη φύση ( κατά το ανθρώπινον ). Η ανθρώπινη φύση και ο Πόλεμος Διεθνολόγοι, ιστορικοί και αναλυτές εστιάζουν την προσοχή τους στα συμφέροντα που υποκρύπτονται (γεωπολιτικά, οικονομικά, στρατι