ΙΔΕΟπολις

«Ο άνθρωπος είναι το μόνο πλάσμα που τολμάει να ανάψει φωτιά και να ζήσει μαζί της. Ο λόγος: μόνο αυτός έμαθε πώς να τη σβήνει» ( Henry Van Dyke , Αμερικανός ποιητής)   Οι πυρκαγιές του φετινού καλοκαιριού δεν ανέδειξαν μόνον το πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής (φαινόμενο θερμοκηπίου…) αλλά αποκάλυψαν και τις χρόνιες αδυναμίες του ελληνικού κράτους στην πρόγνωση – πρόληψη και αντιμετώπιση τέτοιων ακραίων φαινομένων. Η ζωντανή μετάδοση της καταστροφικής μανίας της φωτιάς προκαλεί δέος, φόβο, ανησυχία αλλά και οργή και αγανάκτηση. Κι αυτό γιατί κάθε καλοκαίρι λειτουργούμε ως «θεατές στο ίδιο έργο» . Οι λίγοι που επιχαίρουν σε αυτό το έργο είναι οι «παραδοσιακοί» εχθροί της χώρας μας ή κάποιοι αρρωστημένοι πυρομανείς. Δεν είναι λίγοι, όμως, κι εκείνοι που αντιμετωπίζουν τέτοια φαινόμενα με μία φιλοσοφική διάθεση που τροφοδοτεί τις υπαρξιακές μας αγωνίες και τον προβληματισμό μας για τη θέση του ανθρώπου απέναντι στη δύναμη των φυσικών νόμων. Πολλές ερωτήσεις και λίγες απαν

α. «Πύρ αείζωον: ην αεί και έστιν και έσται» (Ηράκλειτος, Η φωτιά που έχει – δίνει πάντα τη ζωή: Ήταν πάντοτε και είναι και θα είναι) β. «Τα δε πάντα οιακίζει Κεραυνός» (Ηράκλειτος, Όλα τα κυβερνά ο κεραυνός – η φωτιά)   Ο εφέσιος φιλόσοφος, με έναν επιγραμματικό τρόπο διατύπωσε το βασικό  στοιχείο  που συνιστά την ουσία του σύμπαντος και εξασφαλίζει την  αρμονία  και τη λειτουργία του.  «Όλα τα κυβερνά ο κεραυνός» . Η γνωστή εικόνα του Δία με τον κεραυνό δεν πιστοποιεί μόνον την αναμφισβήτητη δύναμη – εξουσία του αλλά κατεξοχήν φανερώνει εκείνο το στοιχείο – το  πυρ  – που συνέχει τα πάντα.   Η φωτιά – Πυρ ως η απαρχή του κόσμου Το  πυρ  – φωτιά σηματοδοτεί την  απαρχή  του κόσμου μέσα από τις διάφορες μεταλλαγές του. Δεν συνιστά, δηλαδή, μόνον ένα φυσικό στοιχείο αλλά πρωτίστως  πηγή ενέργειας . Είναι αυτό το φυσικό στοιχείο που δημιουργεί τα πάντα αλλά και τα καταστρέφει. Αυτό που δίνει ζωή  «αείζωον πυρ»   σε όλα, αλλά ταυτόχρονα και αλλοιώνει τη μορφή των άλλ