ΙΔΕΟπολις

       *Όλοι εναντίον όλων στον ΣΥΡΙΖΑ και ο πρόεδρός του έμμεσα δηλώνει με τις διαγραφές του , ως άλλος Καλιγούλας, πως δεν φοβάται κανέναν "Oderint, dum metuant" ( Ας με μισούν, αρκεί να με φοβούνται).       ☆ Ο ΣΥΡΙΖΑ σε αποδρομή;!       “ Ό,τι φοβήθηκα, μού έλαχε, ό,τι έτρεμα, με βρήκε, ούτε γαλήνη, ούτε ησυχία, ούτε ανάπαυση πέτυχα!” (Γκαίτε).              Είναι λίγο δύσκολο να προσδιορίσει κάποιος με ακρίβεια το υποκείμενο (από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ ) των παραπάνω αισθημάτων, όπως τα κατέγραψε ο Γκαίτε σε άλλη εποχή και για άλλους λόγους. Κι αυτό γιατί το κόμμα μετά την εκλογή   του κ. Κασσελάκη ως προέδρου περιήλθε σε μία περιδίνηση , σε πολλά επίπεδα (ιδεολογική, πολιτική, λειτουργική…).        Βουλευτές, σημαίνοντα ιστορικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και φυσικά οι οπαδοί και οι ψηφοφόροι του κόμματος μετά την εκλογή του Κασσελάκη βρίσκονται σε μία πρωτόγνωρη αμηχανία για τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να αντιδράσ

    “Όσο πιο σκοτεινή είναι η νύχτα, τόσο πιο φωτεινά είναι τα αστέρια” (Ντοστογιέφσκι).             Πολλοί είναι εκείνοι που αντιμετώπισαν με χιούμορ την νίκη του Σ. Κασσελάκη στις εσωκομματικές εκλογές του ΣΥΡΙΖΑ. Κι αυτοί δεν ανήκουν υποχρεωτικά σε άλλα κόμματα που διασκεδάζουν με την κατάρρευση κάποιων μύθων της πάλαι ποτέ αυστηρής Αριστεράς σε θέματα ιδεολογικής καθαρότητας .           Ακόμη και οι οπαδοί-ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ δέχτηκαν με μία ψυχική ευφορία την νίκη-εκλογή του νέου αστέρα της Πολιτικής ζωής της Ελλάδας. Κι αυτό είναι δηλωτικό της πίεσης που ένιωθαν στην μετεκλογική περίοδο μετά από δύο απροσδόκητες εκλογικές ήττες-πανωλεθρίες .       Η απροσδόκητη αυτή διπλή ήττα πλημμύρισε με ανείπωτη θλίψη   τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ   και αναζητούσε επίμονα ένα γεγονός που θα λειτουργούσε ως ασφαλής αγωγός αποσυμπίεσης.           Οι πολιτικοί ψυχαναλυτές διερωτώνται αν μπορεί το 45% του Κασσελάκη ή και η πιθ