ΙΔΕΟπολις

        «Η πιο μεγάλη τέχνη είναι να ξέρεις να φεύγεις την κατάλληλη στιγμή» (Νίτσε).          Να φεύγεις όταν οι άλλοι σε ικετεύουν να μείνεις, αλλά δεν μπορούν - ίσως και να μην θέλουν κατά βάθος να σε κρατήσουν. Κι αυτό ισχύει σε καθολικό επίπεδο.         Να φεύγεις όταν πονάς από μία απροσδόκητη σε μέγεθος εκλογική ήττα κι ας γνωρίζεις πως αυτή η φυγή μπορεί να μεταφραστεί και ως δειλία από τους αντιπάλους και τους συντρόφους σου.           Να φεύγεις ακόμη κι αν διαψεύδεις τους οπαδούς σου και τους υπερασπιστές σου που διαβεβαίωναν πριν λίγα λεπτά πως είσαι γενναίος και θα μείνεις ή θα πέσεις επί των επάλξεων.        Να φεύγεις κι ας γνωρίζεις ότι θα δώσεις μεγάλη χαρά στους πολιτικούς σου αντιπάλους που χρόνια τώρα σού φόρτωσαν όλες τις κακοτεχνίες του πολιτικού συστήματος.           Να φεύγεις κι ας είναι μεγάλο το κενό που αφήνεις στο κόμμα σου γιατί πιστεύεις πως στη ζωή και στην πολιτική, όταν κλείνει ένας κ

  ☆ Ο "Τιτάν" που έγινε "Τιτανικός ".     “Η τυφλή πίστη στις δυνατότητες της τεχνολογίας οδηγεί στην ανορθολογική θέση πως ό,τι είναι τεχνικά δυνατό να γίνει πρέπει να υλοποιηθεί” (Από τον Ημερήσιο Τύπο).           Υπάρχουν στιγμές που βρίσκεσαι μετέωρος απέναντι σε ανθρώπινα ναυάγια και τραγωδίες. Διερωτάσαι αν αυτά όλα θα μπορούσαν να αποφευχθούν ή κάποια από αυτά τα προκάλεσε η ανθρώπινη αβελτηρία ή και για κάποιους άλλους η ανθρώπινη «Ύβρις» ; Όποια, όμως, κι αν είναι η αιτία αυτών των ανθρωπίνων ναυαγίων και τραγωδιών το αποτέλεσμα δεν αλλάζει, αφού ο βυθός της θάλασσας έκρυψε για πάντα χωρίς διακρίσεις τα ανθρώπινα κουφάρια .                                                              Η αξιολόγηση της ανθρώπινης ζωής         Ωστόσο η αποτίμηση της ανθρώπινης ζωής δεν εξαρτάται από τα κίνητρα της ανθρώπινης συμπεριφοράς και πράξης, ούτε από τις επιλογές του κάθε ανθρώπου ξεχωριστά, ούτε από τα αίτι

     “Όλοι θα θέλαμε να ψηφίσουμε τον καλύτερο, αλλά δεν είναι ποτέ υποψήφιος ” ( Kin Hubbard ).        Οι εκλογές της 25 ης Ιουνίου 2023 δεν επέφεραν μόνον τεκτονικές αλλαγές και βίαιες ανακατατ άξεις στο πολιτικό και κομματικό μεταπολιτευτικό σκηνικό της χώρας μας, αλλά διευκόλυναν   και την είσοδο στη Βουλή ατόμων των οποίων αμφισβητείται η η πολιτική επάρκεια για ένα αξίωμα όπως αυτό του Βουλευτή.                                Η παρουσία στη Βουλή νεοπαγών κομμάτων και   νέων βουλευτών από αυτά με την αντίστοιχη καταβαράθρωση   των παραδοσιακών κομμάτων και την εκλογική αποτυχία πολλών και επώνυμων στελεχών τους δημιουργεί προβληματισμούς για την ποιότητα της δημοκρατίας μας.         Ειδικότερα συζητείται αν στη δημοκρατία προκρίνεται ως αξιολογικά πρότερον η εκλογή των «αρίστων» ή η «αντιπροσωπευτικότητα» .                                                             Η εκλογή των “αρίστων”            Πολ