ΙΔΕΟπολις

  «Από ό,τι μπορεί κανείς να εικάσει για τους Θεούς κι από ό,τι είναι βέβαιο για τους ανθρώπους, πιστεύουμε ότι και οι θεοί και οι άνθρωποι ακολουθούν πάντα έναν απόλυτο νόμο της φύσης, να επιβάλλουν πάντα την εξουσία τους, αν έχουν την δύναμη να το επιτύχουν. Τον νόμο αυτόν ούτε τον θεσπίσαμε, ούτε τον εφαρμόσαμε εμείς πρώτοι. Τον βρήκαμε να ισχύει και τον ακολουθούμε, όπως θα τον ακολουθούν αιώνια όσοι μάς διαδεχθούν και ξέρουμε καλά ότι και εσείς και οποιοιδήποτε άλλοι θα κάνατε τα ίδια αν είχατε την δύναμή μας» ( Θουκυδίδης, Διάλογος Αθηναίων – Μηλίων ) Ο ουκρανικός πόλεμος δεν ξάφνιασε και δεν διέψευσε μόνο τις διαπιστώσεις των αναλυτών και των διεθνολόγων για τον αναπότρεπτο χαρακτήρα του, αλλά επανέφερε στην επικαιρότητα ένα παλιό όσο και διαχρονικό ζήτημα, αυτό της δύναμης και του ρόλου της τόσο στις διαπροσωπικές όσο και στις διακρατικές σχέσεις. Από την άλλη πλευρά κάποιοι άλλοι παρακολουθούν την παράλληλη πορεία της δύναμης και της λογικής ως εργαλείων επιβολής

«Όλβιος όστις της ιστορίας έσχεν μάθησιν» ( Ευριπίδης ). Υπομνήσεις σε ανιστόρητους και αθεράπευτα φιλόδοξους ηγετίσκους. Γιατί την Ιστορία δεν μπορούμε να την αλλάξουμε , παρά μόνον να την γνωρίσουμε και να την ερμηνεύσουμε σωστά … Είθε … Υπάρχουν γεγονότα και ημερομηνίες που δεν είναι σταθμό ς μόνον για την εθνική μας ζωή, αλλά και για την ανθρωπότητα. Η πτώση του Βυζαντίου 29/05/1453 μάς υποχρεώνει να μάθουμε πολλά και να διδαχτούμε για τις αυτοκρατορίες σήμερα που κάποιοι ετοιμάζουν μια νέα, ή την επανασύσταση μιας παλιάς. Την πτώση του Βυζαντίου την «προετοίμασαν» : 1. Η μάχη του Μάντζικερτ (1071 μ.Χ.), 2. Η μάχη στο Μυριοκέφαλλο (1176 μ.Χ.), 3. Η κατάληψη της Πόλης από τους σταυροφόρους (1204) και φυσικά το σχίσμα μεταξύ των δύο εκκλησιών που δεν επέτρεψε την βοήθεια της Δύσης στο ορθόδοξο Βυζάντιο. Οι Αιγός Ποταμοί , το 405 π.Χ. σήμαναν το τέλος της Αθηναϊκής Ηγεμονίας. Η μάχη στα Λεύκτρα το 371 π.Χ

Κωστής Δεμερτζής ­ «Οχθήσας δ’ άρα είπε προς όν μεγαλήτορα θυμόν». (Ομήρου Οδύσσεια, ε΄ 407) «Κι αναστενάζοντας, μίλησε με την μεγάλη του ψυχή, και είπε» . Παρόμοια, με την ψυχή του μιλάει κι ο Ποσειδώνας στο ε΄ 285 της Οδύσσειας: «κινήσας κάρη προτί ον μυθήσατο θυμόν» , δηλαδή, κουνώντας το κεφάλι, είπε αυτά – με λέξεις (μυθήσατο) στην ψυχή του.                                                  ***** Από τον εκδοτικό οίκο «ΑΠΟΠΕΙΡΑ» κυκλοφόρησε πρόσφατα το βιβλίο «ΣΚΕΨΗΣ ΕΓΚΩΜΙΟΝ» , του φίλου συγγραφέα και συνταξιούχου καθηγητή (Φιλόλογου) Ηλία  Γιαννακόπουλου . Έχουμε επισημάνει και με άλλη ευκαιρία την ιδιοτυπία της γραφής και της δομής των δοκιμίων του Γιαννακόπουλου: πρόκειται, σε κάθε περίπτωση, για έντιμες καταστρώσεις συλλογισμών στην μορφή της «θέσης» – «αντίθεσης» – «σύνθεσης» . Ο Γιαννακόπουλος, δηλαδή, προκειμένου να διεισδύσει στο θέμα του, τακτοποιεί τις ιδέες του γι’ αυτό, και ερευνά: ποιες είναι οι δυνατές απόψεις; Ποιοι υποστηρίζουν την μία άποψ