Χριστούγεννα και Ειρήνη

                 “Χριστούγεννα, πρωτούγεννα, πρώτη γιορτή του χρόνου…”!

        Τα Χριστούγεννα θεωρούνταν ως η πρώτη γιορτή του χρόνου, σύμφωνα και με τα κάλαντα. Πολύ αργότερα η πρωτοχρονιά εκθρόνισε τα Χριστούγεννα από την πρώτη θέση.

            Στα λεξιλογικά και γλωσσικά περίεργα των Χριστουγέννων συγκαταλέγεται και το ουδέτερο “Τα Χριστούγεννα” αντί του θηλυκού “Η Χριστούγεννα” από το η γέννα-γέννηση του Χριστού. Γιατί επικράτησε το ουδέτερο;

           Το ουδέτερο επικράτησε κατά αναλογία προς τα Παναθήναια, Ίσθμια, Διονύσια, Απολλώνια των αρχαίων Ελλήνων με σκοπό να δώσουν μία βαρύτητα στην γιορτή, όπως συνέβαινε με τις επίσημες γιορτές των αρχαίων Ελλήνων.

        Τα Χριστούγεννα είναι συνέχεια μιας άλλης γιορτής των αρχαίων, “Τα Ηλιούγεννα” προς τιμήν του θεού Ήλιου (χειμερινό ηλιοστάσιο/Σατουρνάλια, Κρόνια). Εξάλλου τα Χριστούγεννα δεν συμπεριλαμβάνονταν στις αρχαίες γιορτές της Χριστιανικής Εκκλησίας. Η καθιέρωση της 25^ης Δεκεμβρίου ως ημέρα Χριστουγέννων έγινε αργότερα στη Ρώμη ,τον 4^ο αιώνα από τον Πάπα Ιούλιο τον Α.

       Έτσι και σύμφωνα με τους νόμους του θρησκευτικού συγκρητισμού και της ώσμωσης των θρησκειών τα γενέθλια του θεού  Ήλιου, του ανίκητου ήλιου (DIES INVICTI SOLIS) μετατράπηκαν σε γενέθλια του Χριστού ως Θεανθρώπου.

       Όποια όμως κι αν είναι η διαδρομή της εορτής των Χριστουγέννων εκείνο που κυριάρχησε ως ευχή και ελπίδα είναι το εμβληματικό

                                       “…Και επί γης Ε ι ρ ή ν η “.

      Μία ευχή-αίτημα γενεών και γενεών που ωστόσο μένει ακόμη ως ζητούμενο χωρίς ελπίδα για μόνιμη κατάσταση αφού ο άνθρωπος εξακολουθεί να επιλέγει τον πόλεμο ως τρόπο επίλυσης των διαφορών του, τόσο σε ατομικό όσο και σε διακρατικό επίπεδο .Φαίνεται πως περισσότερο αποδεχτήκαμε την Ηρακλείτεια ρήση ”Πόλεμος Πατήρ Πάντων” παρά την ευχή των υμνωδών για ειρήνη.

          Εν τω μεταξύ οι ειρηνοποιοί εξαντλούνται σε ανέξοδες ευχές ειρήνης που είναι χωρίς αντίκρυσμα.Αλήθεια γιατί οι ευχές-δηλώσεις του Πάπα για ειρήνη να είναι πρώτη είδηση στους τηλεοπτικούς σταθμούς;Υπήρχε,δηλαδή περίπτωση,να ευχηθεί συνέχιση των πολέμων; Ας διαβάσουν τον Ουμπέρτο Έκο για τον ορισμό της είδησης.

      Εμείς ελπίζουμε πως το περιστέρι στο τέλος θα πετάει ελεύθερο και χωρίς φόβο πάνω από την Γη μας στέλνοντας ένα μήνυμα ελπίδας και ανθρωπιάς σε όλο τον κόσμο, αδιακρίτως θρησκεία, γλώσσας, πολιτισμού και εθνικότητας.

          Εξάλλου ο Θεός είναι “ένας”, οι τρόποι λατρείας είναι πολλοί και διαφορετικοί.

          Ας επικρατήσουν η αγάπη, η συγχώρεση, η ανθρωπιά και η ταπεινότητα.      Ο καλύτερος κόσμος είναι επιλογή μας και όχι θαύμα…

       “Τον  Άνακτα  Χριστόν,  ασπόρως  αρκούμενον” (Ιωάννης Δαμασκηνός ) ας τον δοξάσουμεν περισσότερο με έργα ειρήνης και όχι με τις ατελέσφορες ευχές και λόγια ψεύτικα.

        Ίσως κάποια άλλα λόγια να είναι πιο διδακτικά από τα φθαρμένα και υποκριτικά της Ειρήνης. Παραμένει πάντα διδακτικό και επίκαιρο το :

        “ Ο υψών εαυτόν ταπεινωθήσεται και ο ταπεινών εαυτόν υψωθήσεται”.