Από τα μπλόκα στον Ηράκλειτο…

       &Γράφει ο Ηλίας Γιαννακόπουλος, Blog "ΙΔΕΟπολις"

 *Ο κοινός-“Ξυνός Λόγος” και η ερμηνεία της Πραγματικότητας.
 

          "Μάχεσθαι χρη τον δήμον υπέρ του νόμου, όκωσπερ τείχεος" (Ηράκλειτος).

     Τα λυπηρά επεισόδια στην Κρήτη με αντιμαχόμενους τους εν "οργή διατελούντες αγρότες" και τους αστυνομικούς δεν προσβάλλουν μόνον την Aισθητική της Δημοκρατίας μας αλλά και την Ηθική μας.
       Και μην αντιτείνει κάποιος πως Αισθητική και Ηθική συνιστούν δύο διαφορετικά μεγέθη. Αντίθετα βαδίζουν παράλληλα και αλληλονοηματοδοτούνται. Ο Μαξίμ Γκόρκι το είχε πει από παλιά:
              
"Η αισθητική είναι η ηθική του μέλλοντος".
            Ωστόσο, εκείνο που προκάλεσε ιδιαίτερη αίσθηση δεν ήταν τα θλιβερά γεγονότα "αυτά καθεαυτά" αλλά ο τρόπος που αντέδρασε το πλήθος των χρηστών των mass media και ιδιαίτερα το Facebook. Οι αντιδράσεις ποικίλλουν και αντανακλούν το μέγεθος του διχασμού της νεοελληνικής κοινωνίας σε θέματα που σχετίζονται με την έννοια του νόμου, τη "νόμιμη βία" και τα δικαιώματα των απεργών.
         Δηλαδή, ενώ το γεγονός των συμπλοκών (επίθεση αγροτών κατά αστυνομικών) συνιστά μία απτή και αντικειμενική πραγματικότητα, εύκολα αναγνωρίσιμη και αποδεκτή, εντούτοις οι ερμηνείες και αντιδράσεις (σχόλια...) των πολιτών είναι τόσο αντίθετες μεταξύ τους(από υβριστικές έως δοξαστικές),ως εάν ζουν σε άλλο κόσμο.
           Όλες αυτές οι αντιδράσεις και σχολιασμοί μάς υποχρεώνουν να ανατρέξουμε σε θεωρίες και ιδεολογίες που αιτιολογούν ή και δικαιολογούν αυτές τις διιστάμενες απόψεις απέναντι στην ίδια πραγματικότητα.

 

        Το φαινόμενο αυτό πρώτος το είδε καθαρά και το απέδωσε με τον αποφθεγματικό του λόγο ο "αιμύλιος" (σκοτεινός) φιλόσοφος, ο Ηράκλειτος.
    "Του λόγου δ' εόντος ξυνού,  ζώουσιν οι πολλοί ως ιδίαν έχοντες φρόνησιν"
         Ενώ, δηλαδή,  ο λόγος-λογική είναι κοινή- η ίδια για όλους-οι περισσότεροι την κρίνουν-συμπεριφέρονται-ερμηνεύουν σαν να έχουν δική τους-ιδιαίτερη λογική-νου".
            Φαίνεται πως και στην εποχή του Εφέσιου φιλοσόφου(6ος π.χ αιών) κυριαρχούσαν τέτοια εμφανή φαινόμενα αντιγνωμιών σε θέματα της καθημερινότητας.
         Σε ένα άλλο παράθεμα-θέση (και δεν είναι το μοναδικό) ο Ηράκλειτος επισημαίνει την παραδοξότητα (αν όχι τη σκοπιμότητα) να αντιλαμβάνεται, να προσλαμβάνει και να ερμηνεύει-σχολιάζει κάποιος την ίδια-κοινή πραγματικότητα-γεγονός με διαφορετικό τρόπο από τους άλλους. Προς αυτό το σκοπό καταφεύγει στη χρήση δύο μετοχών  με αντίθετο νοηματικό φορτίο (εγρηγορόσιν vs κοιμωμένων).
      
"Τοις εγρηγορόσιν ένα και κοινόν κόσμον είναι, των δε κοιμωμένων έκαστον εις ίδιον αποστρέφεσθαι".
         Ειδικότερα ο φιλόσοφος επισημαίνει πως γι αυτούς που είναι ξύπνιοι ο κόσμος είναι ο ίδιος και κοινός, ενώ γι αυτούς που κοιμούνται ο καθένας είναι στον δικό του κόσμο.
       Ποιος, λοιπόν, μπορεί να διαψεύσει τον Ηράκλειτο στην παραπάνω διαπίστωση; Τα σύγχρονα γεγονότα τον επιβεβαιώνουν πανηγυρικά και είναι ανησυχητικό που αιώνες μετά λίγοι τον διαβάζουν. Δυστυχώς, όμως, η πραγματικότητα μάς τον υπενθυμίζει συνέχεια, χωρίς, ωστόσο, και να διδασκόμαστε!...
         Τη διάσταση των αντιδράσεων και ιδιαίτερα εκείνων που "πανηγυρίζουν" για την επίθεση των αγροτών κατά των αστυνομικών την είχε εξηγήσει και η Άννα Φρόιντ, η κόρη του πατέρα της Ψυχολογίας-Ψυχανάλυσης.
         Ειδικότερα με το μηχανισμό άμυνας της "προβολής" προσπαθεί να ερμηνεύσει την προσπάθεια κάποιων να απαλλαγούν από το φορτίο των ενοχών τους για τα αρνητικά συναισθήματά τους. Ό,τι, δηλαδή,  αρνητικό για τον εαυτό τους νιώθουν κάποιοι, το "προβάλλουν"  στους άλλους, κατά τεκμήριο εχθρικά πρόσωπα.
        Ο μηχανισμός αυτός άμυνας της "Προβολής" συνιστά μία ψυχολογική διεργασία με την ασυνείδητη προβολή των δικών μας ανεπιθύμητων σκέψεων και συναισθημάτων στους άλλους. Το υγιές θα ήταν να αντιμετωπίζουμε οι ίδιοι τα αρνητικά αυτά συναισθήματα παρά να χρησιμοποιούμε τους άλλους για δική μας αποφόρτιση-εκτόνωση.

        Η αντίδραση, λοιπόν, κάποιων (για να μην πω χαρά) για το πάθημα-επίθεση που δέχτηκαν οι αστυνομικοί από τους αγρότες ερμηνεύει και αποκαλύπτει τον δικό τους αγώνα για διαχείριση των εσωτερικών τους συγκρούσεων.
         Ως μία ακόμη ερμηνεία τόσο  των επιθέσεων των αγροτών κατά των αστυνομικών στην Κρήτη όσο και για ότι κάποιοι επιχαίρουν γι αυτό θα παραθέσω την παρακάτω θέση του Άλντους  Χάξλευ

    "Συγκεντρωμένοι σε πλήθος οι άνθρωποι χάνουν τις ικανότητές του για λογική σκέψη και τη δυνατότητα για ηθική επιλογή!"
           Σε αυτήν τη θέση συγκλίνει και ο Λε Μπον με ανάλογες επισημάνσεις στο έργο του “Η Ψυχολογία του Όχλου” .
            Για τις αντιτιθέμενες αντιδράσεις και αξιολογήσεις των χρηστών των κοινωνικών δικτύων (FB...)  για τα γεγονότα στην Κρήτη δεν θα μπορούσε λείπει και η θέση του Χαλίλ Γκιμπράν .
  
"Δεν βλέπουμε τα πράγματα όπως είναι στην πραγματικότητα. Τα βλέπουμε σύμφωνα με το ποιοι είμαστε εμείς".
          Οι επιθέσεις, λοιπόν,  των αγροτών και περισσότερο οι θέσεις των υποστηρικτών αυτών των επιθέσεων (δυστυχώς υπάρχουν και τέτοιες) συνιστούν τον πιο πιστό και φερέγγυο καθρέπτη του εσωτερικού τους κόσμου.

           Να, λοιπόν, που τα μπλόκα των αγροτών και ό,τι τα συνοδεύει (τα αρνητικά παρεπόμενα) μάς δίδαξαν πολλά και μάς παρακινούν να ενσκήψουμε με προσοχή σε κάποιους ξεχασμένους διανοητές...
                                           Ποτέ δεν είναι αργά...

              Και να  μην ξεχνάμε πως οι υπερβολές (ένθεν και ένθεν) γεννούν την Ύβριν που βλάπτει σοβαρά την υγείαν της Ελλάδας. Γι αυτό

        “Ύβριν χρη σβεννύναι μάλλον ή πυρκαϊήν” (Ηράκλειτος)

 

 

 

Σχόλια

  1. Πολύ καλησπέρα σας αγαπητέ μου κύριε Ηλία. Σας ευχαριστώ θερμά για την αποστολή του νέου σας άρθρου που εν προκειμένω αφορά τις αγροτικές κινητοποιήσεις των τελευταίων ημερών, αλλά και την άσκηση βίας κατά αστυνομικών δυνάμεων στην Κρήτη. Με τρόπο νηφάλιο και αναλυτικό θέτετε επί τάπητος τα γεγονότα, αναφέρεστε ευθαρσώς στον διαδικτυακό 'πόλεμο' που λαμβάνει χώρα σε αυτή την περίπτωση (άλλο υπέρ των κινητοποιήσεων και της χρήσης βίας άλλοι κατηγορηματικά κατά), μη διστάζοντας να πάρετε και ο ίδιος θέση (φυσικά κατά της χρήσης βίας εναντίον των αστυνομικών δυνάμεων). Και όλα αυτά, παραπέμποντας σε Αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους προς τεκμηρίωση της θέσης σας. Ορμώμενος από την δική σας ανάλυση αγαπητέ κύριε Ηλία, θα έλεγα πως οι αγρότες (ας μην ξεχνάμε πως οι αγρότες που συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις στη Νίκαια της Λάρισας έχουν καταφέρει να ριζοσπαστικοποιήσουν και αγρότες και σε άλλες περιοχές της χώρας), έχουν καταφέρει να αιφνιδιάσουν την κυβέρνηση, λόγω της έκτασης των κινητοποιήσεων τους. Αποτέλεσμα αυτού, είναι η 'αδρανοποίηση' της, κάτι που σημαίνει πως δυσκολεύεται να λάβει αποφάσεις προς την κατεύθυνση της αποφασιστικής αντιμετώπισης τους (χρήση καταστολής και άνοιγμα των εθνικών οδών, απαγόρευση τους από να προσεγγίσουν νευραλγικής σημασίας υποδομές, όπως λιμάνια και αεροδρόμια). Το γεγονός αυτό, ωθεί τους αγρότες (ή τους αγροτοσυνδικαλιστές), να συνεχίσουν την σκληρή τους στάση, εμμένοντας στην στρατηγική των μπλόκων και αρνούμενοι να προσέλθουν σε διάλογο, θεωρώντας πως κάτι τέτοιο δεν θα τους αποφέρει όφελος σε αυτή την συγκυρία. Ο Charles Tilly, στο μνημειώδες έργο του 'Κοινωνικά Κινήματα. 1768-2004'΄, επισημαίνει πως ''σε σύγκριση με τις τοπικά κατεστημένες μορφές λαϊκής πολιτικής, τα κοινωνικά κινήματα εξαρτώνται έντονα από τους πολιτικούς επιχειρηματίες για την κλίμακα, την ανθεκτικότητα και την αποτελεσματικότητα τους''. Και πως 'μεταφράζεται' αυτό στην περίπτωση των αγροτικών κινητοποιήσεων; Μεταφράζεται ως εξής: Οι αγροτοσυνδικαλιστές είναι ενθαρρυμένοι από την υποστήριξη που λαμβάνουν αφενός μεν από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, και, αφετέρου δε, από τις οργανώσεις των κομμάτων αυτών που βρίσκονται στις περιοχές όπου κινητοποιούνται. Το κρίσιμο αυτό στοιχείο καθιστά τις κινητοποιήσεις τους (προς ώρας) ανθεκτικές όσο και διευρυμένες, με τους ίδιους να κάνουν χρήση όλων των πρόσφορων μέσων (χρήση μέσων κοινωνικής δικτύωσης, λαϊκιστική ρητορική που επικαλείται το συναίσθημα), προκειμένου να κερδίσουν την υποστήριξη των πολιτών. Ένα γεγονός στο οποίο μπορούμε να σταθούμε ακόμη είναι η έλλειψη ηγετών, πράγμα που οφείλεται στο ότι τα μπλόκα είναι πολλά και όχι ένα και δύο. Στο κείμενο σας θέτετε τα κρίσιμα ζητήματα, υπενθυμίζοντας μας όχι μόνο την οξύτητα την οποία προσλαμβάνουν οι αντιπαραθέσεις μεταξύ χρηστών στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αλλά και το ό,τι πολλοί συμπολίτες μας είναι πλέον πρόθυμοι να αποδεχθούν την χρήση βίας. Και η εξήγηση που δίνετε για αυτό, εμένα με πείθει. Θερμά συγχαρητήρια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Οι αγροτικές κινητοποιήσεις και η βία: συνάδουν με τη δημοκρατία;

    Η δημοκρατία (ή όπως εγώ προτιμώ, αληθινή δημοκρατία) δεν είναι ούτε τάξη ούτε αταξία. Είναι χώρος μέσα στον οποίο:

    οι πολίτες έχουν δικαίωμα στη διαμαρτυρία,

    αλλά και το κράτος έχει υποχρέωση να προστατεύει ανθρώπους και περιουσίες,

    ενώ η αστυνομία έχει καθήκον να ενεργεί με αναλογικότητα, χωρίς αυθαιρεσίες.

    Άρα:

    Το δικαίωμα διαμαρτυρίας είναι δημοκρατικό.

    Η βία εναντίον οποιουδήποτε — αστυνομικών ή πολιτών — δεν είναι.

    Ούτε η υπερβολική βία από την αστυνομία είναι δημοκρατική.

    Η δημοκρατία επιτρέπει ισχυρές, θορυβώδεις, δυνατές αντιδράσεις,
    αλλά όχι τυφλή βία.

    Η δημοκρατία αντέχει το πάθος, αλλά όχι την καταστροφή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Η ζυγαριά της Κοινωνίας και της Δημοκρατίας στη βία, που γέρνει ?? Που και ποιος ασκεί βία υπέρ του δέοντος σχεδόν πάντα ? ποιος έχει τον τρόπο και τα όπλα, να και ασκεί βία κάθε φορά που οι πολίτες (με Δημοκρατία) διαμαρτύρονται για κάποιο λόγο? Ποιος θα έπρεπε να ασκεί και να στέκετε δίπλα στο Νόμιμα ? και να τα προστατεύει

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κριτήριο Αξιολόγησης στη Νεοελληνική Γλώσσα, Γ΄ Λυκείου (Νέες τεχνολογίες – Τεχνητή Νοημοσύνη)

Κριτήριο Αξιολόγησης στη Νεοελληνική Γλώσσα και τη Λογοτεχνία, Γ΄ Λυκείου (Βία)

Κριτήριο Αξιολόγησης στη Νεοελληνική Γλώσσα, Γ΄ Λυκείου (Φανατισμός)

Κριτήριο Αξιολόγησης στη Νεοελληνική Γλώσσα, Γ΄ Λυκείου (Αγωνιστικότητα ή φυγή;)