BLOG “ΙΔΕΟπολις”: Εργαλείο Επικοινωνίας ή τέκνο μιας Ματαιοδοξίας;

  *Επ΄ ευκαιρία των 5 χρόνων λειτουργίας του (29/4/2019-29/4/2024)   Blog μου "ΙΔΕΟπολις" 

          Η αξιολόγηση ενός ανθρώπου και κατά συνέπεια του έργου του είναι συνάρτηση και των κριτηρίων αξιολόγησής του. Στον κατάλογο αυτών των κριτηρίων μπορεί συμπεριληφθεί, έστω κατά αδόκιμο και καταχρηστικό τρόπο, και η Ματαιοδοξία του ανθρώπου-υποκειμένου, του ανθρώπου-δημιουργού.

             Κι αυτό γιατί το στοιχείο της Ματαιοδοξίας (μάταιος+δόξα)  κρύβει “ερμητικά κλειστά” όλα εκείνα τα στοιχεία της μεγάλης και της μικρής εικόνας του ανθρώπου που δεν διακρίνονται από τον κοινωνικό περίγυρο δια “γυμνού οφθαλμού”.

              Επειδή στην ματαιοδοξία εμφιλοχωρεί τόσο η υπεροψία και η περηφάνια όσο και ο εγγενής σε πολλούς ναρκισσισμός, τότε ο “άλλος”  άνθρωπος, ο διπλανός μας, ο συνάνθρωπός μας μπορεί να ανιχνεύσει πολλά στοιχεία από το εσώτερο Εγώ μας, όταν αυτό πλημμυρίζεται από το αίσθημα της ματαιοδοξίας.

           Η  ματαιοδοξία ως ανθρώπινο γνώρισμα σχετίζεται άμεσα με το στοιχείο της «σημαντικότητας» του Εγώ μας. Όλοι, λίγο-πολύ, νιώθουμε μοναδικοί και ξεχωριστοί σε κάτι, γι αυτό και προσπαθούμε αυτήν την σημαντικότητά μας να την κοινοποιήσουμε και στον ανθρώπινο περίγυρό μας.

            Οι τρόποι που εκδηλώνεται η ματαιοδοξία είναι πολλοί (ντύσιμο, ομιλία, επίδειξη πλούτου…), αλλά ο στόχος είναι πάντα ο ίδιος. Η προσέλκυση της προσοχής των άλλων. Χωρίς την προσοχή των άλλων και την επιβεβαίωσή τους είμαστε ένα “Τίποτα”.

              Ο ματαιόδοξος αρέσκεται να είναι το κέντρο του κύκλου με πολλούς δορυφόρους-θαυμαστές συνανθρώπους του στην περιφέρεια του κύκλου. Μία περιφέρεια που την μεγαλώνει ανάλογα με το βαθμό της ματαιοδοξίας του.

             Η ανθρώπινη ματαιοδοξία είναι συνάρτηση και του αισθήματος της “ανωτερότητας” ή και μιας υπόρρητης “κατωτερότητας”. Σε αυτήν την συνάρτηση η ματαιοδοξία με συνοδό την περηφάνια μπορεί να είναι ένα υγιές στοιχείο, αφού χαρίζει στο υποκείμενο ένα αίσθημα αυτοεπιβεβαίωσης και συναισθηματικής σταθερότητας και ισορροπίας. 

           Από την άλλη πλευρά, όμως, όταν η ματαιοδοξία είναι προϊόν του αισθήματος κατωτερότητας, τότε η περηφάνια ως αντίδοτο της “κατωτερότητας” ή ως ένας ασυνείδητος αμυντικός μηχανισμός μπορεί να οδηγήσει σε αρνητικές συμπεριφορές, όπως την υπεροψία, τον εγωισμό και την περιφρόνηση των άλλων. Δεν λείπουν, βέβαια, και παραδείγματα βίαιης συμπεριφοράς  εναντίον όλων εκείνων που δεν αναγνωρίζουν την “σημαντικότητά” μας.   

          “Η ματαιοδοξία, όταν υπάρχει σε ένα αδύναμο μυαλό, δημιουργεί ένα σωρό προβλήματα” (Τζέϊν Όστεν).        

              Πώς μπορεί, όμως, να ξεστρατήσει κάποιος, που ενώ στα εσώτερα δώματα του μυαλού του ήταν η επισήμανση της πρωτογενούς αιτίας της δημιουργίας του Blog, ασυνείδητα διολίσθησε σε σκέψεις περί «Ματαιοδοξίας».

         Με αυτό το δεδομένο δεν μπορώ να αποκλείσω πως το Blog μου  «ΙΔΕΟπολις» - γιορτάζει τα πέμπτα γενέθλιά του (29/4/2019)είχε ως αιτία και μία “Υγιή  Ματαιοδoξία” ή έτσι θέλω να πιστεύω…

               Εξάλλου και η κακιά μητριά στο γνωστό παραμύθι της «Χιονάτης», όταν κοιτούσε τον καθρέφτη ήταν βέβαιη πως η απάντηση στο ερώτημα  “ποια είναι η πιο όμορφη” ήταν μία. Η πιο όμορφη ήταν αυτή…

              Ωστόσο και για να μην αδικήσω τον εαυτό μου και στο βαθμό που ένα Blog συνιστά και μέσο-εργαλείο-τρόπο έκφρασης, θα ήταν λάθος να μην συμπεριλάβω στα αίτια δημιουργίας του και την ανθρώπινη ανάγκη να μοιράζεσαι τις σκέψεις και τις εμπειρίες σου με τους άλλους

             Κι αυτοί οι “άλλοι” δεν είναι υποχρεωτικό να είναι οι “ομοφρονούντες”. Γιατί στη ζωή μας οι περισσότερο χρήσιμοι είναι αυτοί με τους οποίους διαφωνούμε…

             “Με κάποιον που ξέρει μονάχα όσα κι εγώ και με τον οποίον συμφωνώ σε όλα μπορώ εύκολα να επικοινωνήσω, να μοιραστώ ιδέες κι εμπειρίες, αλλά πολύ λίγα ή απολύτως τίποτα δεν θα μάθω απ΄ αυτήν την σχέση” .

            Η ανάγκη, λοιπόν, επικοινωνίας και έκφρασης όλων εκείνων των σκέψεων και προβληματισμών που κεντρίζουν το ενδιαφέρον μου και ζητούσαν διέξοδο στάθηκε η βασική αιτία δημιουργίας του Blog μου, χωρίς να παραβλέπω ή να υποτιμώ και μία μικρή δόση ματαιοδοξίας, πάντα υγιούς, όμως, μορφής…!

            Το Blog μου δεν λειτούργησε-λειτουργεί μόνον ως "αποθηκευτικός" χώρος των κειμένων  μου, αλλά ταυτόχρονα και ως μία ευκαιρία-πρόκληση-κάλεσμα να μορφοποιηθούν σε γραπτό λόγο οι άτακτες σκέψεις μου. Διπλό, δηλαδή, το καλό. 

      Έτσι στα σημερινά πέμπτα γενέθλια του Blog μου “ΙΔΕΟπολις” ( 29/4/2019-29/4/2024) “γιορτάζουν” και τα 635 άρθρα μου, ποικίλου περιεχομένου.

              Στις  366.000 προβολές των άρθρων μου στα 5 αυτά χρόνια (2019-2024) δεσπόζουσα θέση κατέχουν τα Κριτήρια Αξιολόγησης στο Μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας. Ευχαριστώ πολύ για την προτίμησή τους στο Blog μου τους χιλιάδες αναγνώστες  Φιλολόγους και Μαθητές.

                 Ενδιαφέρον παρουσιάζει και η αναγνωσιμότητα (συνεχής) των άρθρων μου: 1. «Η Παγίδα του Θουκυδίδη και η Ρωσία που βρυχάται» (21/2/2022), 2. «Η Εκδίκηση της Προπαραλήγουσας: Μνήμη Πολυτεχνείου” (4/11/2019) και 3. «Άνθρωποι ή ανθρωποειδή στο μετα-Σύμπαν της Τεχνητής Νοημοσύνης» (10/3/2021).

               Ευχαριστώ τους φανατικούς και περιστασιακούς αναγνώστες μου, τους υπομονετικούς και του βιαστικούς.

               Ιδιαίτερες ευχαριστίες εκφράζω στους αναγνώστες του εξωτερικού και ιδιαίτερα των ΗΠΑ (δεύτερη χώρα σε προβολές μετά την Ελλάδα).

               *  Προβολές-Αναγνώσεις των άρθρων κατά χώρα σε χιλιάδες

              Σε έναν κόσμο πολύχρωμο αλλά και τόσο ομοιόμορφο χρειαζόμαστε όλους τους ανθρώπους γιατί έτσι γνωρίζουμε καλύτερα και τους εαυτούς μας, όπως τονίζει και  ο Γιούνγκ:

          “Ό,τι μάς ενοχλεί στους άλλους, μπορεί να μάς βοηθήσει να καταλάβουμε καλύτερα τον εαυτό μας”. 

               Ήπειροι και χώρες προβολής και ανάγνωσης των άρθρων του blog μου

               Ωστόσο όσοι πασχίζουν να παραβιάσουν το άσυλο του ανθρώπου για να ικανοποιήσουν την ανθρώπινη περιέργεια με στόχο την βαθύτερη γνώση, ετερογνωσία, ανθρωπογνωσία του “άλλου”, του συνανθρώπου τους δεν έχουν να κάνουν τίποτε άλλο παρά να ακολουθήσουν την συμβουλή του Κ. Καβάφη, όπως αυτή διατυπώνεται στο παρακάτω ποίημά του από τα «Κρυμμένα»: 

                                           “Aπ’ όσα έκαμα κι απ’ όσα είπα 
                                    να μη ζητήσουνε να βρουν ποιος ήμουν. 
                                   Εμπόδιο στέκονταν και μεταμόρφωνε
                                  τες πράξεις και τον τρόπο της ζωής μου.
                                  Εμπόδιο στέκονταν και σταματούσε με 
                                  πολλές φορές που πήγαινα να  πω.
                                        Οι πιο απαρατήρητές μου πράξεις
                                 και τα
γραψίματά μου τα πιο σκεπασμένα - 
                                 από εκεί μονάχα θα με νιώσουν.
                                 Aλλά ίσως δεν αξίζει να καταβληθεί
                                τόση φροντίς και τόσος κόπος να με μάθουν.
                                        Κατόπι — στην τελειοτέρα κοινωνία —
                                 κανένας άλλος καμωμένος σαν εμένα 
                                βέβαια θα φανεί κ’ ελεύθερα θα κάμει”.

         Και για να μην ξεχάσουμε την  Ματαιοδοξία, ως πηγή πολλών έργων και μορφοποιό δύναμη πολλών συμπεριφορών, ίσως κατά βάθος μία από τις πολλαπλές και αφανείς  υπηρεσίες του Blog μου “ΙΔΕΟπολις” να ήταν και όσα παρακάτω εξομολογητικά αναπτύσσει ο Κ. Καβάφης, στο ποίημά του «Πρόσθεσις» (1897) 

               “Αν ευτυχής ή δυστυχής είμαι δεν / εξετάζω. /  Πλην ένα πράγμα με   χαράν στον νου μου  πάντα βάζω — / που στην μεγάλη   πρόσθεσι (την /  πρόσθεσί των που /  μισώ) / που έχει τόσους /  αριθμούς, δεν είμ’ /  εγώ εκεί / απ’ τες πολλές μονάδες  μια. Μες στ’ /  ολικό   ποσό /  δεν αριθμήθηκα. Κι αυτή /  η χαρά μ’ αρκεί”.

           *Ευχαριστώ πολύ τον ανεψιό μου, Ιγνάτιο Κακαρώνη, για την ιδέα, την πρωτοβουλία και την αναγκαία τεχνογνωσία στην δημιουργία του Blog μου.

      **Ευχαριστώ, επίσης, τα τοπικά, επαρχιακά και αθηναϊκά sites (Hufpost, Timesnews, Enallaktikos, Faretra, Thessaloniki Artw and Culture...) για την συνεχή προβολή και ανάρτηση των άρθρων μου από το Blog.

          ●Το blog μου "ΙΔΕΟπολις" αποτέλεσε την πηγή από όπου αλιεύτηκαν τα κείμενα των τριών βιβλίων μου.

       ·    Η Τεχνολογία μάς ταξιδεύει μακριά, παντού και γρήγορα 

 

 

           

 

                   

 

 

Σχόλια

  1. Πέντε χρόνια δημιουργίας, αυτόν τον ορισμό θα έδινα εγώ. Όσο για το δίλημμα: "Εργαλείο Επικοινωνίας ή τέκνο μιας Ματαιοδοξίας" θα έλεγα πως το ένα δεν βλάπτει το άλλο, αν υπάρχει το μέτρο. Ίσως το ένα να τροφοδοτεί το άλλο οπότε ουδέν κακόν αμιγές καλού.
    Προσωπικά για μένα το ΙΔΕΟπολις υπήρξε σχολείο. Η μόνη "παρατήρηση" που έχω να κάνω, αντ' αυτών, εννοώ φίλους αναγνώστες, είναι πως τα άρθρα είναι μακροσκελή, για όσους όμως απολαμβάνουμε το διάβασμα αυτό δεν ισχύει, ή για να είμαι πιο δίκαιος δεν ισχύει για όλους. Ίσως θα έπρεπε ο Ηλίας να ξεκινήσει να κάνει αυτό που θα έκανε αν ήταν ας πούμε αρθρογράφος σε μία εφημερίδα που θα έπρεπε να έχει περιορισμένο αριθμό λέξεων, νομίζω πως αυτό θα ήταν μια πρόκληση. Έρρωσθε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κριτήριο Αξιολόγησης στη Νεοελληνική Γλώσσα, Γ΄ Λυκείου (Νέες τεχνολογίες – Τεχνητή Νοημοσύνη)

Κριτήριο Αξιολόγησης στη Νεοελληνική Γλώσσα και τη Λογοτεχνία, Γ΄ Λυκείου (Βία)

Η «Παγίδα του Θουκυδίδη» και η Ρωσία που βρυχάται...

Κριτήριο Αξιολόγησης στη Νεοελληνική Γλώσσα, Γ΄ Λυκείου (Αγωνιστικότητα ή φυγή;)