ΙΔΕΟπολις

                    *Γράφει ο Ηλίας Γιαννακόπουλος, Blog "ΙΔΕΟπολις"                                    ** Η Ύβρις και η Άτις του πολέμου         “ Το να σκοτώσεις κάποιον θεωρείται δολοφονία και τιμωρείται από τον νόμο. Αλλά το να σκοτώνεις για την πατρίδα σου, για τον βασιλιά σου, για την ιδεολογία σου, για τον Θεό σου, είναι κάτι που το τιμούνε ” (Κρισναμούρτι, «Ο κόσμος μέσα μας»).                    Κι ενώ πέρασε ένας χρόνος από τον εφιάλτη της 7 ης Οκτωβρίου 2023 οι ειδικοί και οι γλωσσολόγοι δυσκολεύονται να συμφωνήσουν σε έναν κοινό όρο-Λέξη που να αποδίδει με νοηματική καθαρότητα τα γεγονότα εκείνης της Ημέρας.                            Άλλοι μιλούν για μία τρομοκρατική πράξη , για μία ανθρώπινη θηριωδία , για τον ορισμό της βαρβαρότητας , για μία κτηνωδία υπανθρώπων ή για μία επιστροφή του πρωτογονισμού στις διεθνείς σχέσεις.                   Η σφαγή 1200* άμαχων και αθώων και η αιχμαλωσία 200 ανθρώπων (κάποιοι από αυτούς πέθαναν ή σκοτώθηκαν) είναι

     *Γράφει ο Ηλίας Γιαννακόπουλος, Blog "ΙΔΕΟΠΟΛΙΣ"          ☆ "Δεν Ξεχνώ....": 50 Χρόνια Κατοχή, 50 χρόνια ξεριζωμός…     ** "Μνησιπήμων Πόνος": Ο Πόνος που διεγείρει τη μνήμη μας και   μάς θυμίζει τα παθήματά μας. Ο καημός της συμφοράς                    *Μία συνάντηση της Ιστορίας με τη Λογοτεχνία               Τι μπορεί να μάς διδάξει ένα σύνθημα ("ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ»);                 Μπορούν τα συνθήματα να αντικαταστήσουν την εξωτερική πολιτική και τον εθνικό φρονηματισμό;                Πώς μπορούν να χωρέσουν σε 2 λέξεις μία εθνική τραγωδία και η σμίκρυνση του Ελληνισμού;                  Είναι αρκετό κάθε 20 Ιουλίου να ανασύρουμε από τα υπόγεια της Μνήμης μας ένα σύνθημα που μάς καλεί να θυμόμαστε μία εθνική τραγωδία που είχε δύο γεννήτορες; Τα λάθη της Μητέρας-Πατρίδας (Ελλάδα) και την επιθετικότητα των Τούρκων που χρόνια προετοίμαζαν την εισβολή στην Κύπρο και περίμεναν το