ΙΔΕΟπολις

  «Η αξία του ανθρώπου μετριέται με το πόση αλήθεια μπορεί να σηκώσει» (Νίτσε). Η ανθρώπινη πορεία χαρακτηρίζεται από μία ιδιάζουσα αντιφατικότητα .Από τη μια πλευρά ο άνθρωπος δηλώνει ζηλωτής της αλήθειας και ένθερμος οπαδός της. Από την άλλη πλευρά, όμως, όταν τη βρεί ή του αποκαλυφθεί αδυνατεί να την αποδεχτεί και μέμφεται εκείνους που την υιοθετούν. Τα στερεότυπα , οι προκαταλήψεις, οι προσωπικές ανασφάλειες και το χαμηλό επίπεδο αυτοεκτίμησης δημιουργούν τα σύγχρονα νέφη που κρύβουν την αλήθεια.   Ο φανατισμός συνιστά – σε όλες τις αποχρώσεις του – μία κηλίδα της εποχής μας που εμποδίζει την αναζήτηση ή την αποδοχή της αλήθειας. Φανατισμός και αλήθεια βρίσκονται σε μία σχέση λατρείας και μίσους. Ο φανατικός προσκολλάται με επιμονή στη δική του αλήθεια, ενώ αποστρέφεται μετά βδελυγμίας την «άλλη άποψη» . Αυτές οι συμπεριφορές ανιχνεύονται σε όλες τις μορφές του φανατισμού.   Μορφές φανατισμού Οι τρόφιμοι του ιδεολογικού – πολιτικού φανατισμού είν...

« Η ανθρώπινη ιστορία άρχισε με μία πράξη βίας» . Η καθημερινότητα   δυστυχώς δικαιώνει τη θέση αυτή του Έριχ Φρομ, αφού η αναίτια εγκληματικότητα κυριαρχεί τόσο στις διαπροσωπικές όσο και στις κοινωνικές μας σχέσεις. Κάθε απόπειρα αιτιολόγησης του φαινομένου προσκρούει στον εντοπισμό της βασικής αιτίας που πυροδοτεί την βίαιη συμπεριφορά των ανθρώπων.   Οι βιολόγοι και οι γενετιστές διατείνονται πως η βία είναι η έκφραση μιας εγγενούς επιθετικότητας που αναζητά τρόπους και χώρους εξωτερίκευσης. Είμαστε, δηλαδή, δέσμιοι και θύματα της φύσης μας, αφού η ιστορία βρίθει συμπεριφορών και γεγονότων με βίαιο περιεχόμενο.   Ωστόσο οι κοινωνιολόγοι διατείνονται πως τη βία την τροφοδοτούν οι κοινωνικοί παράγοντες που διαμορφώνουν το κατάλληλο πλαίσιο αποφόρτισης της έμφυτης   επιθετικότητας. Σε αυτό το πλαίσιο ζωής κυριαρχεί το άγχος , οι νευρώσεις, η ανασφάλεια και η αβεβαιότητα για το μέλλον. Όλα αυτά επωάζουν τη βίαιη εκδήλωση ενός ενστίκτου που τα...

  * Γράφει ο Ηλίας Γιαννακόπουλος, Blog "ΙΔΕΟπολις".     ☆Επ' ευκαιρία της έναρξης της νέας σχολικής χρονιάς. «Μόνον εκείνοι που κατέχουν τα κλειδιά της ελευθερίας και των ονείρων θ’ ανοίξουν το σχολείο σε μία ανοιχτή κοινωνία» (Ραούλ Βανεγκέμ) Διαχρονικά ο άνθρωπος κατά την μακραίωνη πορεία του πάνω στη γη αγωνίστηκε τόσο για την βιολογική του επιβίωση όσο και για την εσωτερική του ολοκλήρωση . Στο δρόμο   από την πρωτόγονη βαρβαρότητα στη λογική θεώρηση και ερμηνεία του κόσμου είχε ως σύμμαχο την ικανότητα να «αποθηκεύει» τις αποκτημένες γνώσεις. Η κατανόηση των νόμων της φύσης και η ως ένα βαθμό αποδέσμευσή του από αυτήν τον κατέστησε κυρίαρχο του ζωικού βασιλείου.   Με το πέρασμα του χρόνου συνειδητοποίησε πως τα «λάφυρα» του πολέμου ενάντια στις αντιξοότητες της ζωής έπρεπε να τα διαφυλάξει για να μην τα φθείρει ο πανδαμάτωρ χρόνος. Αρωγός στην προσπάθειά του αυτή στάθηκε η Παιδεία που καθόρισε καταλυτικά την πνευματική του πορεία. Μέσα, δηλ...

"   *Γράφει ο Ηλίας Γιαννακόπουλος, Blog "ΙΔΕΟπολις " ●☆● Η παρουσία του Θεού ΔΙΟΝΥΣΟΥ στην Τελετή Έναρξης της Ολυμπιάδας στο Παρίσι δίχασε πολλούς όχι μόνον για λόγους αισθητικής, αλλά και για λόγους θρησκευτικούς(προσβολή της  χριστιανικής πίστης). Από την άλλη πλευρά ο Ύμνος στον ΑΠΟΛΛΩΝΑ στην Τελετή Λήξης ενθουσίασε το κοινό και οι Έλληνες ένιωσαν εθνικά υπερήφανοι.Οι δύο αρχαίοι Θεοί μας ΔΙΟΝΥΣΟΣ VS ΑΠΟΛΛΩΝ για μία ακόμη φορά ανέδειξαν το ερεβώδες υπόστρωμα της Ταυτότητάς μας ως Λαού-Έθνους. Δεν έλειψαν, ωστόσο κι εκείνοι που ένιωσαν προσβολή από την παντελή απουσία στις Τελετές Έναρξης και Λήξης των θρησκευτικών συμβόλων του Χριστιανισμού. Φαίνεται πως ακόμη στη χώρα μας υποβόσκει μια παλιά και λίγο διαχρονική διαμάχη μεταξύ των Οπαδών-πιστών των αρχαιοΕλληνικών Θεοτήτων και των Πιστών του ΙΗΣΟΥ. Η  γνωστή και άγονη διαμάχη μεταξύ Ειδωλολατρίας και Χριστιανισμού.       ■¤■ Ωστόσο, όλοι τους ξεχνούν πως:   ☆"Ο Θεός είναι ένας.  Οι τ...