Αναρτήσεις

BLOG “ΙΔΕΟπολις”: Εργαλείο Επικοινωνίας ή τέκνο μιας Ματαιοδοξίας;

Εικόνα
       *Επ΄ ευκαιρία των 5 χρόνων λειτουργίας του (29/4/2019-29/42024).             Η αξιολόγηση ενός ανθρώπου και κατά συνέπεια του έργου του είναι συνάρτηση και των κριτηρίων αξιολόγησής του. Στον κατάλογο αυτών των κριτηρίων μπορεί συμπεριληφθεί, έστω κατά αδόκιμο και καταχρηστικό τρόπο, και η Ματαιοδοξία του ανθρώπου-υποκειμένου, του ανθρώπου-δημιουργού.                Κι αυτό γιατί το στοιχείο της Ματαιοδοξίας (μάταιος+δόξα)   κρύβει “ερμητικά κλειστά” όλα εκείνα τα στοιχεία της μεγάλης και της μικρής εικόνας του ανθρώπου που δεν διακρίνονται από τον κοινωνικό περίγυρο δια “γυμνού οφθαλμού”.                 Επειδή στην ματαιοδοξία εμφιλοχωρεί τόσο η υπεροψία και η περηφάνια όσο και ο εγγενής σε πολλούς ναρκισσισμός, ο “άλλος”   άνθρωπος, ο διπλανός μας, ο συνάνθρωπός μας μπορεί να ανιχνεύσει πολλά στοιχεία από το εσώτερο Εγώ μας, όταν αυτό πλημμυρίζεται από το αίσθημα της ματαιοδοξίας.            Η   ματαιοδοξ

Η “Ηδονή” στον Επίκουρο και στον Χριστιανισμό

Εικόνα
    *Μία περιδιάβαση στον βασικό πυρήνα της Επικούρειας Φιλοσοφίας και μία σύγκριση με το   ηθικό υπόβαθρο του Χριστιανισμού στο θέμα της “ΗΔΟΝΗΣ”.            α. «Η ηδονή είναι η αφετηρία και ο σκοπός του μακαρίως ζην. Γιατί την ηδονή τη θεωρούμε πρωταρχικό και έμφυτο αγαθό. Από την ηδονή ξεκινούμε, όταν επιλέγουμε ή αποφεύγουμε κάτι, και στην ηδονή επιστρέφουμε χρησιμοποιώντας ως κριτήριο για κάθε αγαθό τη δική μας εμπειρία της ηδονής» ( Επιστολή Επίκουρου προς Μενοικέα, 128-9 , "καὶ διὰ τοῦτο τὴν ἡδονὴν ἀρχὴν καὶ τέλος λέγομεν εἶναι τοῦ μακαρίως ζῆν· ταύτην γὰρ ἀγαθὸν πρῶτον καὶ συγγενικὸν ἔγνωμεν, καὶ ἀπὸ ταύτης καταρχόμεθα πάσης αἱρέσεως καὶ φυγῆς καὶ ἐπὶ ταύτην καταντῶμεν ὡς κανόνι τῷ πάθει πᾶν ἀγαθὸν κρίνοντες")        β. “Και δος ημίν, Δέσποτα, προς ύπνον απιούσιν, ανάπαυσιν σώματος και ψυχής. Και διαφύλαξον ημάς από του ζοφερού ύπνου της αμαρτίας, και από πάσης σκοτεινής και νυκτερινής ηδυπαθείας” (Ευχή απόδειπνου, Μοναχός Αντίοχος).